Η δυτική γραπτή μουσική είναι μια γλώσσα που αναπτύσσεται εδώ και χιλιάδες χρόνια, ακόμη και η μουσική που διαβάζουμε σήμερα υπάρχει εδώ και πάνω από 300 χρόνια. Η μουσική σημειογραφία είναι η αναπαράσταση του ήχου με σύμβολα, από τις βασικές σημειώσεις για τον τόνο, τη διάρκεια και το χρόνο, έως τις πιο προηγμένες περιγραφές της έκφρασης, του χρονού και ακόμη και των ειδικών εφέ. Αυτό το άρθρο θα σας παρουσιάσει τα βασικά της ανάγνωσης μουσικής, θα σας δείξει μερικές πιο προηγμένες μεθόδους και θα προτείνει μερικούς τρόπους για να αποκτήσετε περισσότερες γνώσεις σχετικά με το θέμα.
Βήματα
Μέρος 1 από 7: Εκμάθηση των βασικών
Βήμα 1. Πάρτε μια λαβή στο προσωπικό
Πριν είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε να μαθαίνετε μουσική, πρέπει να έχετε μια αίσθηση για τις βασικές πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζουν σχεδόν όλοι όσοι διαβάζουν μουσική. Οι οριζόντιες γραμμές σε ένα μουσικό κομμάτι αποτελούν το προσωπικό. Αυτό είναι το πιο βασικό από όλα τα μουσικά σύμβολα και η βάση για όλα όσα θα ακολουθήσουν.
Το προσωπικό είναι μια διάταξη πέντε παράλληλων γραμμών και των χώρων μεταξύ τους. Τόσο οι γραμμές όσο και τα κενά αριθμούνται για σκοπούς αναφοράς και υπολογίζονται πάντα από το χαμηλότερο (κάτω μέρος του προσωπικού) έως το υψηλότερο (πάνω από το προσωπικό)
Βήμα 2. Ξεκινήστε με το κλειδί πρίμων
Ένα από τα πρώτα πράγματα που θα συναντήσετε όταν διαβάζετε μουσική είναι το κλειδί. Αυτό το σημάδι, που μοιάζει με ένα μεγάλο, φανταχτερό σύμβολο στο αριστερό άκρο του προσωπικού, είναι ο μύθος που σας λέει περίπου σε ποια περιοχή θα παίζει το όργανο σας. Όλα τα όργανα και οι φωνές στις υψηλότερες σειρές χρησιμοποιούν το τριπλό κλειδί, και για Αυτή η εισαγωγή στην ανάγνωση μουσικής, θα επικεντρωθούμε κυρίως σε αυτό το κλειδί για τα παραδείγματά μας.
- Το τριπλό κλειδί, ή το κλειδί G, προέρχεται από ένα διακοσμητικό λατινικό γράμμα G. Ένας καλός τρόπος για να το θυμάστε αυτό είναι ότι η γραμμή στο κέντρο του "στροβιλισμού" του κλειδιού τυλίγεται γύρω από τη γραμμή που αντιπροσωπεύει τη νότα G. Όταν προστίθενται σημειώσεις στο προσωπικό του τριπλού κλειδιού, θα έχουν τις ακόλουθες τιμές:
- Οι πέντε γραμμές, από κάτω προς τα πάνω, αντιπροσωπεύουν τις ακόλουθες σημειώσεις: E G B D F.
- Οι τέσσερις χώροι, από κάτω προς τα πάνω, αντιπροσωπεύουν αυτές τις νότες: F A C E.
- Αυτό μπορεί να φαίνεται πολύ να θυμάστε, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μνημονικά-ή συνθήματα λέξεων-που μπορεί να σας βοηθήσουν να τα θυμηθείτε. Για τις γραμμές, το "Every Good Boy Does Fine" είναι ένα δημοφιλές μνημονικό και οι χώροι αναφέρουν τη λέξη "FACE". Η εξάσκηση με ένα διαδικτυακό εργαλείο αναγνώρισης σημειώσεων είναι ένας άλλος πολύ καλός τρόπος για να ενισχύσετε αυτές τις συσχετίσεις.
Βήμα 3. Κατανοήστε το μπάσο
Το μπάσο, γνωστό και ως F clef, χρησιμοποιείται για όργανα στα χαμηλότερα ηχογραφήματα, συμπεριλαμβανομένου του αριστερού χεριού του πιάνου, μπάσο, τρομπόνι κ.ο.κ.
- Το όνομα "F clef" προέρχεται από την προέλευσή του ως το γοτθικό γράμμα F. Οι δύο τελείες στο κλειδί βρίσκονται πάνω και κάτω από τη γραμμή "F" στο ραβδί. Το προσωπικό του μπάσου αντιπροσωπεύει διαφορετικές νότες από αυτές του πρίμου.
- Οι πέντε γραμμές, από κάτω προς τα πάνω, αντιπροσωπεύουν αυτές τις νότες: G B D F A ("Good Boys Don't Fool Around").
- Οι τέσσερις χώροι, από κάτω προς τα πάνω, αντιπροσωπεύουν αυτές τις νότες: A C E G ("All Cows Eat Grass").
Βήμα 4. Μάθετε τα μέρη μιας σημείωσης
Τα μεμονωμένα σύμβολα σημειώσεων είναι ένας συνδυασμός έως τριών βασικών στοιχείων: της κεφαλής της νότας, του στελέχους και των σημαιών.
- Κεφαλή σημείωσης Το Αυτό είναι ένα οβάλ σχήμα που είναι είτε ανοιχτό (λευκό) είτε κλειστό (μαύρο). Στο πιο βασικό του, λέει στον ερμηνευτή τι νότα να παίξει στο όργανο του.
-
Το στέλεχος Το Αυτή είναι η λεπτή κάθετη γραμμή που είναι προσαρτημένη στην κεφαλή σημείωσης. Όταν το στέλεχος είναι στραμμένο προς τα πάνω, ενώνεται στη δεξιά πλευρά της κεφαλής της νότας. Όταν το στέλεχος είναι στραμμένο προς τα κάτω, ενώνει την κεφαλή της νότας στα αριστερά. Η κατεύθυνση του στελέχους δεν έχει καμία επίδραση στη νότα, αλλά καθιστά τη σημείωση ευκολότερη στην ανάγνωση και λιγότερο ακατάστατη.
Ο γενικός κανόνας για την κατεύθυνση του στελέχους είναι ότι στην ή πάνω από την κεντρική γραμμή (Β για πρίμα ή Δ για μπάσο) του προσωπικού, το στέλεχος δείχνει προς τα κάτω και όταν η νότα είναι κάτω από τη μέση του επιτελείου, το στέλεχος δείχνει προς τα πάνω Το
- Η σημαία Το Αυτό είναι το κυρτό κτύπημα που είναι προσαρτημένο στο άκρο του στελέχους. Ανεξάρτητα από το αν το στέλεχος είναι ενωμένο στα δεξιά ή στα αριστερά της κεφαλής του σημειώματος, η σημαία τραβιέται πάντα προς τα δεξιά του στελέχους και ποτέ προς τα αριστερά!
- Συνολικά, η νότα, το στέλεχος και η σημαία ή οι σημαίες δείχνουν στον μουσικό την αξία χρόνου για οποιαδήποτε δεδομένη νότα, όπως μετριέται σε ρυθμούς ή κλάσματα των κτύπων. Όταν ακούτε μουσική και χτυπάτε εγκαίρως το πόδι σας στη μουσική, αναγνωρίζετε αυτόν τον ρυθμό.
Μέρος 2 από 7: Μέτρηση και χρόνος ανάγνωσης
Βήμα 1. Μάθετε για τις γραμμές μέτρησης
Σε ένα κομμάτι μουσικής, θα δείτε λεπτές κάθετες γραμμές που διασχίζουν το προσωπικό σε αρκετά τακτικά διαστήματα. Αυτές οι γραμμές αντιπροσωπεύουν μέτρα (σε ορισμένα σημεία ονομάζονται "μπάρες"). ο χώρος πριν από την πρώτη γραμμή είναι το πρώτο μέτρο, ο χώρος μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης γραμμής είναι το δεύτερο μέτρο κ.ο.κ. Οι γραμμές μέτρησης δεν επηρεάζουν τον τρόπο που ακούγεται η μουσική, αλλά βοηθούν τον ερμηνευτή να διατηρήσει τη θέση του στη μουσική.
Όπως θα δούμε παρακάτω, ένα άλλο χρήσιμο πράγμα για τα μέτρα είναι ότι το καθένα παίρνει τον ίδιο αριθμό παλμών. Για παράδειγμα, αν βρεθείτε να ακουμπάτε "1-2-3-4" μαζί με ένα μουσικό κομμάτι στο ραδιόφωνο, πιθανότατα έχετε βρει υποσυνείδητα τις γραμμές μέτρησης ήδη
Βήμα 2. Μάθετε για το χρονοδιάγραμμα ή τον μετρητή
Ο μετρητής μπορεί γενικά να θεωρηθεί ως ο «παλμός» ή ο ρυθμός της μουσικής. Το νιώθεις ενστικτωδώς όταν ακούς χορό ή ποπ μουσική. το "boom, tissue, boom, tissue" μιας στερεότυπης πίστας χορού είναι ένα απλό παράδειγμα μετρητή.
- Σε ένα κομμάτι μουσικής, ο ρυθμός εκφράζεται με κάτι που μοιάζει με κλάσμα γραμμένο δίπλα στο πρώτο σύμβολο κλειδιού. Όπως κάθε κλάσμα, υπάρχει ένας αριθμητής και ένας παρονομαστής. Ο αριθμητής, γραμμένος στους δύο πρώτους χώρους του προσωπικού, σας λέει πόσοι ρυθμοί υπάρχουν σε ένα μέτρο. Ο παρονομαστής σας λέει την τιμή της νότας που λαμβάνει έναν ρυθμό (ο "παλμός" στον οποίο χτυπάτε το δάχτυλό σας).
- Perhapsσως ο ευκολότερος μετρητής είναι 4/4 χρόνος, ή «κοινός» χρόνος. Σε χρόνο 4/4, υπάρχουν τέσσερις ρυθμοί σε κάθε μέτρο και κάθε νότα τέταρτου είναι ίσος με έναν ρυθμό. Αυτή είναι η υπογραφή ώρας που θα ακούσετε στην πιο δημοφιλή μουσική. Μπορείτε να μετρήσετε μαζί με τη μουσική κοινής ώρας μετρώντας "ΕΝΑ δύο τρία τέσσερα ΕΝΑ δύο τρία τέσσερα …" στο ρυθμό.
- Αλλάζοντας τον αριθμητή, αλλάζουμε τον αριθμό των παλμών σε ένα μέτρο. Μια άλλη πολύ συνηθισμένη υπογραφή ώρας είναι τα 3/4. Για παράδειγμα, τα περισσότερα βαλς θα έχουν σταθερό ρυθμό "ΕΝΑ δύο τρία ΕΝΑ δύο τρία τρία", κάνοντάς τα σε 3/4 χρόνο.
- Ορισμένοι μετρητές θα εμφανίζονται με ένα γράμμα C αντί για δύο αριθμούς. Ο χρόνος 4/4 εμφανίζεται συχνά ως μεγάλο C, που σημαίνει κοινός χρόνος. Ομοίως, το 2/2 μέτρο εμφανίζεται συχνά ως μεγάλο C με κάθετη γραμμή μέσα του. Το C με τη γραμμή μέσα από αυτό σημαίνει χρόνο κοπής (μερικές φορές αναφέρεται ως μισός κοινός χρόνος).
Μέρος 3 από 7: Ρυθμός εκμάθησης
Βήμα 1. Μπείτε στο αυλάκι
Δεδομένου ότι ενσωματώνει το μέτρο και τον χρόνο, ο "ρυθμός" είναι ένα κρίσιμο μέρος του πώς αισθάνεται η μουσική. Ωστόσο, ενώ ο μετρητής σας λέει απλά πόσους παλμούς, ο ρυθμός είναι ο τρόπος χρήσης αυτών των παλμών.
- Δοκιμάστε αυτό: πατήστε το δάχτυλό σας στο γραφείο σας και μετρήστε σταθερά 1-2-3-4 1-2-3-4. Δεν είναι πολύ ενδιαφέρον, έτσι δεν είναι; Τώρα δοκιμάστε αυτό: στους ρυθμούς 1 και 3, πατήστε πιο δυνατά και στους ρυθμούς 2 και 4, πατήστε πιο μαλακά. Έχει διαφορετική αίσθηση! Τώρα δοκιμάστε το αντίστροφο: πατήστε δυνατά στα 2 και 4 και απαλό στους ρυθμούς 1 και 3.
- Ρίξτε μια ματιά στο Regina Spektor's Don't Leave Me. Μπορείτε να ακούσετε καθαρά τον ρυθμό: η πιο αθόρυβη μπάσα συμβαίνει στο beat 1 και beat 3 και ένα δυνατό χτύπημα και τύμπανο παγίδων συμβαίνει στους ρυθμούς 2 και 4. Θα αρχίσετε να έχετε μια αίσθηση του τρόπου οργάνωσης της μουσικής. Αυτό λέμε ρυθμό!
Βήμα 2. Φανταστείτε τον εαυτό σας να περπατά
Κάθε βήμα θα ισούται με έναν ρυθμό. Αυτές αναπαρίστανται μουσικά με τέταρτες νότες, επειδή σε μεγάλο μέρος της δυτικής μουσικής (που σημαίνει μουσική του δυτικού κόσμου, όχι μόνο της μουσικής του Χανκ Γουίλιαμς!), Υπάρχουν τέσσερις από αυτούς τους ρυθμούς για κάθε μέτρο. Μουσικά, ο ρυθμός του περπατήματός σας θα μοιάζει με αυτό:
-
Κάθε βήμα είναι σημείωση ενός τετάρτου. Σε ένα φύλλο μουσικής, οι τέταρτες νότες είναι οι συμπαγείς μαύρες κουκίδες που είναι προσαρτημένες στα στελέχη χωρίς καμία σημαία. Μπορείτε να το μετρήσετε καθώς περπατάτε: 1, 2, 3, 4-1, 2, 3, tw
Οι τριμηνιαίες σημειώσεις αναφέρονται ως "καβάλοι" σε ορισμένα μέρη, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο
- Εάν επιβραδύνατε τον ρυθμό σας στο μισό αυτής της ταχύτητας, έτσι ώστε να κάνετε ένα βήμα μόνο κάθε δύο κτύπους στο 1 και στο 3, αυτό θα σημειωνόταν με μισές νότες (για μισό μέτρο). Σε ένα φύλλο μουσικής, οι μισές νότες μοιάζουν με τέταρτες νότες, μόνο που δεν είναι συμπαγείς μαύρες. είναι σκιαγραφημένα με μαύρο χρώμα με λευκά κέντρα.
- Σε ορισμένα σημεία, οι μισές νότες ονομάζονται "μίνιμ".
- Εάν επιβραδύνατε το ρυθμό σας ακόμη περισσότερο, έτσι ώστε να κάνετε ένα βήμα μόνο κάθε τέσσερις παλμούς, από τη μία, θα το γράφατε ως σύνολο-ή μια νότα ανά μέτρο. Σε ένα φύλλο μουσικής, ολόκληρες νότες μοιάζουν με "O" ή ντόνατς. παρόμοια με μισές νότες χωρίς στελέχη.
Βήμα 3. Ανεβάστε το ρυθμό
Φτάνει πια αυτό να επιβραδύνει. Όπως παρατηρήσατε, καθώς επιβραδύναμε τις σημειώσεις, αρχίσαμε να αφαιρούμε κομμάτια της νότας. Πρώτα, αφαιρέσαμε τη σταθερή νότα, στη συνέχεια αφαιρέσαμε το στέλεχος. Τώρα ας δούμε την επιτάχυνση των πραγμάτων. Για να γίνει αυτό, θα προσθέσουμε πράγματα στη σημείωση.
- Επιστρέψτε στο ρυθμό περπατήματος και απεικονίστε το στο μυαλό σας (το πάτημα του ποδιού σας στο ρυθμό μπορεί να σας βοηθήσει). Τώρα φανταστείτε ότι το λεωφορείο σας μόλις έφτασε μέχρι τη στάση και είστε περίπου ένα τετράγωνο μακριά. Τι κάνεις? Τρέχεις! Και καθώς τρέχετε, προσπαθείτε να επισημάνετε τον οδηγό του λεωφορείου.
- Για να κάνουμε πιο γρήγορα σημειώσεις στη μουσική, προσθέτουμε μια σημαία. Κάθε σημαία μειώνει τη χρονική αξία της σημείωσης στο μισό. Για παράδειγμα, ένα όγδοο νόμισμα (το οποίο παίρνει μία σημαία) είναι το 1/2 της αξίας ενός τέταρτου. και μια 16η νότα (η οποία παίρνει δύο σημαίες) είναι 1/2 της αξίας της όγδοης νότα. Όσον αφορά το περπάτημα, περνάμε από μια βόλτα (τέταρτη νότα ή quaver) σε ένα τρέξιμο (όγδοη νότα ή ημι-κούβερ)-δύο φορές πιο γρήγορα από ένα περπάτημα, σε ένα σπριντ (δέκατη έκτη νότα ή ημι-κούβερ)-δύο φορές τόσο γρήγορα όσο ένα τρέξιμο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε σημείωση τέταρτου είναι ένα βήμα καθώς περπατάτε, πατήστε μαζί με το παραπάνω παράδειγμα.
Βήμα 4. Δοκιμάστε
Όπως μπορείτε να δείτε με το παραπάνω παράδειγμα, τα πράγματα μπορεί να αρχίσουν να μπερδεύονται λίγο όταν υπάρχουν πολλές σημειώσεις στη σελίδα. Τα μάτια σου αρχίζουν να διασταυρώνονται και χάνεις το σημείο που ήσουν. Για να ομαδοποιήσουμε τις σημειώσεις σε μικρότερα πακέτα που έχουν οπτικό νόημα, χρησιμοποιούμε το beaming.
Το δοκάρι απλώς αντικαθιστά μεμονωμένες σημαίες σημειώσεων με παχιές γραμμές μεταξύ των στελεχών της νότας. Αυτές ομαδοποιούνται λογικά και ενώ η πιο σύνθετη μουσική απαιτεί πιο περίπλοκους κανόνες ακτινοβολίας, για τους σκοπούς μας, γενικά θα εκπέμπουμε σε ομάδες με νότες τέταρτου. Συγκρίνετε το παρακάτω παράδειγμα με το παραπάνω παράδειγμα. Δοκιμάστε να χτυπήσετε ξανά τον ρυθμό και να δείτε πόσο πιο καθαρή ακτινοβολία κάνει τη σημείωση
Βήμα 5. Μάθετε την αξία των γραβάτων και των κουκκίδων
Όταν μια σημαία θα μειώσει την αξία μιας νότας στο μισό, η τελεία έχει παρόμοια-αλλά την αντίθετη-λειτουργία. Με περιορισμένες εξαιρέσεις που δεν ισχύουν εδώ, η τελεία τοποθετείται πάντα στα δεξιά της κεφαλής σημειώσεων. Όταν βλέπετε μια σημείωση με κουκκίδες, αυτή η νότα αυξάνεται κατά το ήμισυ του μήκους της αρχικής της αξίας.
- Για παράδειγμα, μια τελεία που τοποθετείται μετά από μισή νότα (ελάχιστο) θα είναι ίση με τη μισή νότα συν μια νότα τέταρτου. Μια τελεία που τοποθετείται μετά από μια νότα τέταρτου (καβάλο) θα είναι ίση με μια νότα τέταρτου συν μια όγδοη νότα.
- Οι γραβάτες είναι παρόμοιες με τις τελείες-επεκτείνουν την αξία της αρχικής νότας. Μια γραβάτα είναι απλώς δύο νότες που συνδέονται μαζί με μια καμπύλη γραμμή μεταξύ των κεφαλών των σημειώσεων. Σε αντίθεση με τις τελείες, οι οποίες είναι αφηρημένες και βασίζονται εξ ολοκλήρου στην αξία της αρχικής νότας, οι γραβάτες είναι σαφείς: η νότα αυξάνεται σε μήκος ακριβώς όσο η δεύτερη νότα.
- Ένας λόγος που θα χρησιμοποιούσατε μια γραβάτα έναντι μιας τελείας είναι, για παράδειγμα, όταν η διάρκεια μιας νότας δεν ταιριάζει μουσικά στο χώρο ενός μέτρου (μπάρα). Σε αυτή την περίπτωση, απλά προσθέτετε την υπόλοιπη διάρκεια στο επόμενο μέτρο ως νότα και τα συνδέετε και τα δύο μαζί.
- Σημειώστε ότι η γραβάτα σχεδιάζεται από την κεφαλή της σημείωσης στην κεφαλή σημειώματος προς την αντίθετη κατεύθυνση με το στέλεχος.
Βήμα 6. Ξεκουραστείτε
Κάποιοι λένε ότι η μουσική είναι απλώς μια σειρά από νότες και είναι κατά το ήμισυ σωστή. Η μουσική είναι μια σειρά από νότες και τα κενά μεταξύ τους. Αυτοί οι χώροι ονομάζονται ανάπαυση και ακόμη και σε σιωπή, μπορούν πραγματικά να προσθέσουν κίνηση και ζωή στη μουσική. Ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς σημειώνονται.
Όπως και οι σημειώσεις, έχουν συγκεκριμένα σύμβολα για συγκεκριμένη διάρκεια. Ένα ολόκληρο στηρίγμα νότας είναι ένα ορθογώνιο που κατεβαίνει από την 4η γραμμή και ένα υπόλοιπο μισής νότας είναι ένα ορθογώνιο που στηρίζεται στην 3η γραμμή και δείχνει προς τα πάνω. Το υπόλοιπο του τέταρτου είναι μια ευέλικτη γραμμή και τα υπόλοιπα είναι μια γωνιακή μπάρα που μοιάζει με έναν αριθμό "7" με τον ίδιο αριθμό σημαιών με την ισοδύναμη αξία τους. Αυτές οι σημαίες σαρώνουν πάντα προς τα αριστερά
Μέρος 4 από 7: Learning Melody
Βήμα 1. Βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνετε τα παραπάνω και, στη συνέχεια, ας βουτήξουμε στα διασκεδαστικά πράγματα:
διαβάζοντας μουσική! Έχουμε τώρα τα βασικά κάτω: το προσωπικό, τα μέρη μιας σημείωσης και τα βασικά της σημειώσεως διάρκειας σημειώσεων και αναπαυτικών.
Βήμα 2. Μάθετε την κλίμακα C
Η κλίμακα C μείζονα είναι η πρώτη κλίμακα που χρησιμοποιούμε όταν διδάσκουμε πώς να διαβάζουμε μουσική γιατί είναι αυτή που χρησιμοποιεί μόνο φυσικές νότες (τα λευκά πλήκτρα στο πιάνο). Μόλις το κλείσετε στα εγκεφαλικά σας κύτταρα, τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν φυσικά.
- Αρχικά, θα σας δείξουμε πώς μοιάζει, μετά θα σας δείξουμε πώς να το κατανοήσετε και θα αρχίσετε να διαβάζετε μουσική! Δείτε πώς φαίνεται στο προσωπικό. Δείτε την "κλίμακα C" παραπάνω.
- Αν ρίξετε μια ματιά στην πρώτη νότα, το χαμηλό C, θα δείτε ότι στην πραγματικότητα πηγαίνει κάτω από τις γραμμές του προσωπικού. Όταν συμβεί αυτό, προσθέτουμε απλώς μια γραμμή προσωπικού μόνο για τη συγκεκριμένη σημείωση-έτσι, τη μικρή γραμμή μέσω της κεφαλής σημείωσης. Όσο χαμηλότερη είναι η νότα, τόσο περισσότερες γραμμές προσωπικού προσθέτουμε. Αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για αυτό τώρα.
- Η κλίμακα C αποτελείται από οκτώ νότες. Αυτά είναι τα ισοδύναμα των λευκών πλήκτρων στο πιάνο.
- Μπορεί να έχετε ή όχι ένα πιάνο, αλλά σε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να αρχίσετε να παίρνετε μια ιδέα όχι μόνο για το πώς μοιάζει η μουσική, αλλά και για το πώς ακούγεται επίσης.
Βήμα 3. Μάθετε λίγο να τραγουδάτε ή να λυθείτε
"Αυτό μπορεί να ακούγεται τρομακτικό, αλλά οι πιθανότητες είναι, το γνωρίζετε ήδη: είναι ο φανταχτερός τρόπος να πείτε" κάνε, ρε, μι."
- Μαθαίνοντας να τραγουδάτε τις νότες που βλέπετε, θα αρχίσετε να αναπτύσσετε την ικανότητα της ανάγνωσης όρασης-μια δεξιότητα που μπορεί να πάρει μια ζωή για να τελειοποιηθεί, αλλά θα είναι χρήσιμη από την αρχή. Ας ρίξουμε μια ματιά ξανά σε αυτήν την κλίμακα C, με την κλίμακα solfege να προστεθεί. Δείτε το "C Scale Solfege 11" παραπάνω.
- Οι πιθανότητες είναι ότι γνωρίζετε το τραγούδι των Rogers και Hammerstein "Do-Re-Mi" από το The Sound of Music. Αν μπορείτε να τραγουδήσετε την κλίμακα "do re mi", κάντε το τώρα ενώ κοιτάτε τις νότες. Εάν χρειάζεστε ένα μάθημα ανανέωσης, μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι στο YouTube.
- Ακολουθεί μια ελαφρώς πιο προηγμένη έκδοση, που ανεβαίνει και κατεβαίνει την κλίμακα C χρησιμοποιώντας τις νότες solfège. Δείτε το "C Scale Solfege 1" παραπάνω.
- Εξασκηθείτε στο τραγούδι του Solfege-part II μερικές φορές, μέχρι να γίνει οικείο. Τις πρώτες δύο φορές, διαβάστε πολύ αργά για να μπορείτε να κοιτάξετε κάθε νότα καθώς το τραγουδάτε. Τις επόμενες δύο φορές, αντικαταστήστε το "do re mi" για C, D, E. Ο στόχος είναι να τραγουδήσετε τις πραγματικές νότες.
- Θυμηθείτε τις τιμές των σημειώσεών μας από πριν: το υψηλό C στο τέλος της πρώτης γραμμής και το χαμηλό C στο τέλος της δεύτερης γραμμής είναι μισές νότες, ενώ οι υπόλοιπες νότες είναι σημειώσεις τέταρτου. Αν φανταστείτε τον εαυτό σας να περπατά, πάλι, υπάρχει μια σημείωση για κάθε βήμα. Οι μισές νότες κάνουν δύο βήματα.
Βήμα 4. Συγχαρητήρια, τώρα διαβάζετε μουσική
Μέρος 5 από 7: Ανάγνωση αιχμηρών, επίπεδων, φυσικών και κλειδιών
Βήμα 1. Κάντε το επόμενο βήμα
Μέχρι στιγμής έχουμε καλύψει τα βασικά του ρυθμού και της μελωδίας, και θα πρέπει να διαθέτετε τις βασικές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για να καταλάβετε τώρα τι αντιπροσωπεύουν όλες αυτές οι κουκκίδες και οι καβγάδες. Παρόλο που αυτό μπορεί να σας οδηγήσει στη βασική τάξη Flutophone, υπάρχουν ακόμα μερικά πράγματα που θέλετε να μάθετε. Οι κυριότερες από αυτές είναι οι βασικές υπογραφές.
Mayσως έχετε δει αιχμηρά και επίπεδα στη μουσική: το sharp μοιάζει με hashtag (♯) και το flat μοιάζει με πεζά γράμματα B (). Τοποθετούνται στα αριστερά της κεφαλής μιας νότας και υποδεικνύουν ότι η νότα που ακολουθεί παίζεται μισό βήμα (ημίτονο) ψηλότερα για απότομη ή μισό βήμα χαμηλότερη για επίπεδο. Η κλίμακα C, όπως μάθαμε, περιλαμβάνει τα λευκά πλήκτρα στο πιάνο. Όταν αρχίζετε να διαβάζετε μουσική, είναι πιο εύκολο να σκεφτείτε τα αιχμηρά και τα επίπεδα ως τα μαύρα πλήκτρα. Ωστόσο, θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα αιχμηρά και τα επίπεδα είναι σε λευκά πλήκτρα σε ορισμένες περιπτώσεις (για παράδειγμα, όταν το απαιτεί η υπογραφή κλειδιού). Για παράδειγμα, το B sharp παίζεται στην ίδια νότα με το C
Βήμα 2. Γνωρίστε ολόκληρους τόνους και ημιτόνους
Στη δυτική μουσική, οι νότες είναι είτε ολόκληροι τόνοι είτε ημιτόνοι μεταξύ τους. Αν κοιτάξετε τη νότα C στο πληκτρολόγιο πιάνου, θα δείτε ότι υπάρχει ένα μαύρο πλήκτρο μεταξύ της και η επόμενη νότα, η D. Η μουσική απόσταση μεταξύ C και D ονομάζεται ολόκληρος τόνος. Η απόσταση μεταξύ του C και του μαύρου πλήκτρου ονομάζεται ημίτονο. Τώρα, ίσως αναρωτιέστε πώς λέγεται αυτό το μαύρο κλειδί. Η απάντηση είναι, "εξαρτάται".
- Ένας καλός βασικός κανόνας είναι ότι αν ανεβείτε την κλίμακα, αυτή η νότα είναι η απότομη έκδοση της αρχικής νότας. Όταν μετακινείτε προς τα κάτω την κλίμακα, αυτή η νότα θα ήταν η επίπεδη έκδοση της αρχικής νότας. Έτσι, εάν μετακινείστε από το C στο D με το μαύρο πλήκτρο, θα γράφεται χρησιμοποιώντας μια απότομη ().
- Σε αυτή την περίπτωση, η μαύρη νότα γράφεται ως C♯. Όταν μετακινείτε προς τα κάτω την κλίμακα, από το D στο C και χρησιμοποιείτε τη μαύρη νότα ως διαπεραστικό τόνο μεταξύ τους, το μαύρο πλήκτρο θα γράφεται χρησιμοποιώντας ένα επίπεδο ().
- Τέτοιες συμβάσεις κάνουν τη μουσική λίγο πιο εύκολη στην ανάγνωση. Αν γράφατε αυτές τις τρεις σημειώσεις ανεβαίνοντας και χρησιμοποιήσατε ένα D ♭ αντί για ένα C♯, ο συμβολισμός θα γράφτηκε χρησιμοποιώντας ένα φυσικό πρόσημο ().
- Παρατηρήστε ότι υπάρχει μια νέα πινακίδα-το φυσικό. Κάθε φορά που βλέπετε ένα φυσικό πρόσημο (♮) αυτό σημαίνει ότι η σημείωση ακυρώνει τυχόν αιχμηρά ή επίπεδα που γράφτηκαν προηγουμένως. Σε αυτό το παράδειγμα, η δεύτερη και η τρίτη νότα είναι και οι δύο "D": η πρώτη a D ♭, και έτσι η δεύτερη D, αφού ανεβαίνει ημίτονο από το πρώτο D, πρέπει να έχει "διορθωθεί" η νότα για να δείξει το σωστή σημείωση. Όσο περισσότερα αιχμηρά και διαμερίσματα είναι διασκορπισμένα γύρω από ένα φύλλο μουσικής, τόσο περισσότερα πρέπει να λάβει ένας μουσικός για να μπορέσει να παιχτεί η παρτιτούρα.
- Συχνά, οι συνθέτες που χρησιμοποιούσαν προηγουμένως τυχαία σε προηγούμενα μέτρα ενδέχεται να θέσουν "περιττά" φυσικά σημάδια για να παρέχουν διαύγεια στον παίκτη. Για παράδειγμα, εάν ένα προηγούμενο μέτρο σε ένα μείζον κομμάτι D χρησιμοποιούσε ένα Α♯, το επόμενο μέτρο που χρησιμοποιεί ένα Α μπορεί να σημειωθεί με ένα φυσικό Α.
Βήμα 3. Κατανοήστε τις βασικές υπογραφές
Μέχρι τώρα, εξετάζαμε την κλίμακα C μείζονα: οκτώ νότες, όλα τα λευκά πλήκτρα, ξεκινώντας από το C. Ωστόσο, μπορείτε να ξεκινήσετε μια κλίμακα σε οποιαδήποτε νότα. Αν απλώς παίζετε όλα τα λευκά πλήκτρα, ωστόσο, δεν θα παίζετε σε μεγάλη κλίμακα, αλλά σε κάτι που ονομάζεται "modal scale", το οποίο είναι πέρα από το πεδίο εφαρμογής αυτού του άρθρου.
- Η αρχική νότα ή το τονωτικό είναι επίσης το όνομα του κλειδιού. Μπορεί να έχετε ακούσει κάποιον να λέει "Είναι στο κλειδί του C" ή κάτι παρόμοιο. Αυτό το παράδειγμα σημαίνει ότι η βασική κλίμακα ξεκινά από το C και περιλαμβάνει τις νότες C D E F G A B C. Οι σημειώσεις σε μεγάλη κλίμακα έχουν πολύ συγκεκριμένη σχέση μεταξύ τους. Ρίξτε μια ματιά στο πληκτρολόγιο παραπάνω.
- Σημειώστε ότι μεταξύ των περισσότερων σημειώσεων, υπάρχει ένα ολόκληρο βήμα. Αλλά υπάρχει μόνο ένα μισό βήμα (ημιτόνιο) μεταξύ Ε και Φ, και μεταξύ Β και Γ. Κάθε μεγάλη κλίμακα έχει την ίδια σχέση: ολόκληρο-ολόκληρο-μισό-σύνολο-σύνολο-ολόκληρο-μισό. Εάν ξεκινήσετε την κλίμακά σας στο G, για παράδειγμα, θα γράφεται ως G-A-B-C-D-E-F#-G.
- Παρατηρήστε ότι για να διατηρηθεί η σωστή σχέση μεταξύ των νότες της ζυγαριάς, το F πρέπει να ανεβάσει ένα ημίτονο έτσι ώστε να απέχει μισό βήμα από το G και όχι ολόκληρο. Αυτό είναι αρκετά εύκολο να διαβαστεί από μόνο του, αλλά τι γίνεται αν ξεκινήσετε μια μεγάλη κλίμακα στο C♯; Τώρα αρχίζει να γίνεται περίπλοκο! Για να περιοριστεί η σύγχυση και να γίνει ευκολότερη η ανάγνωση της μουσικής, δημιουργήθηκαν βασικές υπογραφές. Κάθε μεγάλη κλίμακα έχει ένα συγκεκριμένο σύνολο από αιχμηρά ή επίπεδα, και αυτά εμφανίζονται στην αρχή της μουσικής. Κοιτάξτε ξανά το κλειδί του G. Αντί να βάλετε αυτό το απότομο δίπλα στο F στο επιτελείο, το μετακινούμε προς τα αριστερά και από εκείνο το σημείο υποτίθεται ότι κάθε F που βλέπετε παίζεται ως F# Το
Μέρος 6 από 7: Ανάγνωση δυναμικής και έκφρασης
Βήμα 1. Γίνε δυνατά ή ήπια
Όταν ακούτε μουσική, έχετε πιθανώς παρατηρήσει ότι δεν είναι όλα στην ίδια ένταση, όλη την ώρα. Ορισμένα μέρη γίνονται πολύ δυνατά και κάποια μέρη γίνονται πραγματικά μαλακά. Αυτές οι παραλλαγές είναι γνωστές ως "δυναμική".
- Εάν ο ρυθμός και το μέτρο είναι η καρδιά της μουσικής και οι νότες και τα πλήκτρα είναι ο εγκέφαλος, τότε η δυναμική είναι σίγουρα η φωνή της μουσικής. Εξετάστε την πρώτη έκδοση παραπάνω.
- Στο τραπέζι σας, πατήστε: 1 και 2 και 3 και 4 και 5 και 6 και 7 και 8 κ.λπ. Βεβαιωθείτε ότι κάθε ρυθμός χτυπά με την ίδια ένταση, ώστε να ακούγεται λίγο σαν ελικόπτερο. Τώρα ρίξτε μια ματιά στη δεύτερη έκδοση.
- Παρατηρήστε το σημάδι προφοράς (>) πάνω από κάθε νότα F. Αγγίξτε το, μόνο αυτή τη φορά, τονίστε κάθε ρυθμό που βλέπετε το σημάδι προφοράς. Τώρα, αντί για ελικόπτερο, θα πρέπει να ακούγεται περισσότερο σαν τρένο. Με μια απλή αλλαγή στην προφορά, αλλάζουμε εντελώς τον χαρακτήρα της μουσικής!
Βήμα 2. Παίξτε το πιάνο, ή fortissimo, ή κάπου ενδιάμεσα
Ακριβώς όπως δεν μιλάτε πάντα στο ίδιο επίπεδο-διαμορφώνετε τη φωνή σας πιο δυνατά ή πιο απαλά, ανάλογα με την κατάσταση-η μουσική διαμορφώνεται επίσης σε επίπεδο. Ο τρόπος που ο συνθέτης λέει στον μουσικό αυτό που προορίζεται είναι χρησιμοποιώντας δυναμικά σημάδια.
- Υπάρχουν δεκάδες δυναμικά σημάδια που μπορεί να δείτε σε ένα μουσικό κομμάτι, αλλά μερικά από τα πιο συνηθισμένα θα βρείτε τα γράμματα f, m και p.
- Π σημαίνει "πιάνο" ή "απαλά".
- φά σημαίνει "forte" ή "δυνατά".
- Μ σημαίνει "mezzo" ή "medium". Αυτό τροποποιεί τη δυναμική μετά από αυτήν, όπως στο mf που σημαίνει "μεσαία δυνατά", ή σ.τ, που σημαίνει "μεσαίο μαλακό".
- Περισσότερο Π s ή φά Όσο έχετε, τόσο πιο ήπια ή πιο δυνατά ακούγεται η μουσική. Δοκιμάστε να τραγουδήσετε το παραπάνω παράδειγμα (χρησιμοποιώντας το solfège-η πρώτη νότα σε αυτό το παράδειγμα είναι το τονωτικό ή "κάντε") και χρησιμοποιήστε τις δυναμικές σημάνσεις για να παρατηρήσετε τη διαφορά.
Βήμα 3. Γίνετε πιο δυνατά και δυνατά, ή πιο ήσυχα και πιο ήσυχα
Ένας άλλος πολύ συνηθισμένος δυναμικός συμβολισμός είναι το κρεσέντο και είναι το συμπέρασμα, το ντερεσέντο ή το «ντιμινουέντο». Είναι οπτικές αναπαραστάσεις μιας σταδιακής αλλαγής του όγκου που μοιάζει με τεντωμένα σύμβολα.
- Ένα κρεσέντο σταδιακά δυναμώνει και ένα ντεσρέσεντο μειώνει σταδιακά την ένταση. Θα παρατηρήσετε ότι, με αυτά τα δύο σύμβολα, το "ανοιχτό" άκρο του συμβόλου αντιπροσωπεύει την πιο δυνατή δυναμική και το κλειστό άκρο την πιο ήσυχη δυναμική. Για παράδειγμα, εάν η μουσική σας κατευθύνει να πάτε σταδιακά από το φορτέ στο πιάνο, θα δείτε ένα φά', μετά ένα τεντωμένο " >", μετά ένα ' Π'.
- Μερικές φορές ένα κρεσέντο ή ντιμινουέντο θα αντιπροσωπεύεται ως οι συντομευμένες λέξεις κρεσκ. "(Κρεσέντο) ή αμυδρό (ντιμινουέντο).
Μέρος 7 από 7: Προχωρώντας
Βήμα 1. Συνεχίστε να μαθαίνετε
Το να μαθαίνεις να διαβάζεις μουσική είναι σαν να μαθαίνεις το αλφάβητο. Τα βασικά χρειάζονται λίγο για να μάθουν, αλλά είναι αρκετά εύκολα, συνολικά. Ωστόσο, υπάρχουν τόσες πολλές αποχρώσεις, έννοιες και δεξιότητες που μπορείτε να μάθετε ώστε να σας κρατήσει να μαθαίνετε για μια ζωή. Μερικοί συνθέτες φτάνουν ακόμη και στο σημείο να γράφουν μουσική σε γραμμές προσωπικού που σχηματίζουν σπείρες ή μοτίβα, ή ακόμη και να μην χρησιμοποιούν καθόλου γραμμές προσωπικού! Αυτό το άρθρο θα πρέπει να σας δώσει μια καλή βάση για να συνεχίσετε να μεγαλώνετε!
Βήμα 2. Μάθετε αυτές τις βασικές υπογραφές
Υπάρχει τουλάχιστον ένα για κάθε νότα στην κλίμακα-και ο έξυπνος μαθητής θα δει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχουν δύο κλειδιά για την ίδια νότα. Για παράδειγμα, το κλειδί του G♯ ακούγεται ακριβώς το ίδιο με το κλειδί του A ♭! Όταν παίζετε πιάνο-και για τους σκοπούς αυτού του άρθρου, η διαφορά είναι ακαδημαϊκή. Ωστόσο, υπάρχουν μερικοί συνθέτες-ειδικά αυτοί που γράφουν για έγχορδα-που θα προτείνουν ότι το A played παίζεται λίγο πιο «επίπεδο» από το G♯. Ακολουθούν οι βασικές υπογραφές για τις μεγάλες κλίμακες:
- Κλειδιά που δεν χρησιμοποιούν αιχμηρά ή επίπεδα: Γ
- Κλειδιά που χρησιμοποιούν αιχμηρά: G, D, A, E, B, F♯, C♯
- Κλειδιά που χρησιμοποιούν επίπεδα: F, B ♭, E ♭, A ♭, D ♭, G ♭, C
- Όπως μπορείτε να δείτε παραπάνω, καθώς μετακινείστε με τις αιχμηρές υπογραφές κλειδιών, προσθέτετε αιχμηρά αντικείμενα κάθε φορά έως ότου κάθε νότα αναπαράγεται απότομα στο κλειδί του C♯. Καθώς μετακινείστε μέσα από τις επίπεδες υπογραφές του κλειδιού, προσθέτετε επίπεδες διαστάσεις έως ότου κάθε νότα αναπαράγεται επίπεδη στο κλειδί του C.
- Μπορεί να είναι κάπως άνετο να γνωρίζουμε ότι οι συνθέτες συνήθως γράφουν με βασικές υπογραφές που είναι βολικές για την ανάγνωση του παίκτη. Για παράδειγμα, το D major είναι ένα πολύ συνηθισμένο κλειδί για να παίζουν τα έγχορδα, επειδή οι ανοιχτές χορδές σχετίζονται στενά με το τονωτικό, D. Υπάρχουν λίγα έργα εκεί έξω που έχουν χορδές σε E ελάσσονα ή χάλκινα σε E major.
Βίντεο - Χρησιμοποιώντας αυτήν την υπηρεσία, ορισμένες πληροφορίες ενδέχεται να κοινοποιηθούν στο YouTube
Συμβουλές
- Κάνε υπομονή. Όπως η εκμάθηση οποιασδήποτε νέας γλώσσας, η εκμάθηση της ανάγνωσης μουσικής απαιτεί χρόνο. Όπως μαθαίνετε οτιδήποτε άλλο, όσο περισσότερο εξασκείστε σε αυτό, τόσο πιο εύκολο θα είναι και τόσο καλύτερα θα γίνετε σε αυτό.
- Εάν έχετε ένα φύλλο μουσικής, αλλά δεν μπορείτε να θυμηθείτε όλες τις νότες, ξεκινήστε με μικρό γράψιμο του σημειώματος κάτω από κάθε νότα. Μην το κάνετε πολύ συχνά, γιατί θέλετε να θυμάστε τις σημειώσεις όσο περνάει ο καιρός.
- Το IMSLP φιλοξενεί ένα μεγάλο αρχείο για μουσικές παραστάσεις και παρτιτούρες στο δημόσιο τομέα. Για να βελτιώσετε την ανάγνωση μουσικής, προτείνεται να αναζητήσετε έργα συνθετών και να διαβάσετε τη μουσική μαζί με την ακρόαση.
- Η επανάληψη και η συνεχής εξάσκηση είναι το κλειδί. Δημιουργήστε κάρτες flash ή χρησιμοποιήστε ένα βιβλίο εργασίας για την ανάγνωση σημειώσεων για να διασφαλίσετε ότι θα δημιουργήσετε ένα σταθερό θεμέλιο ανάγνωσης σημειώσεων.
- Αποκτήστε παρτιτούρα σε τραγούδια που σας αρέσουν. Μια επίσκεψη στην τοπική βιβλιοθήκη ή το κατάστημα μουσικής σας θα αποκαλύψει εκατοντάδες-αν όχι χιλιάδες-«φύλλα μολύβδου» με τη βασική σημειογραφία και συγχορδίες για τα αγαπημένα σας τραγούδια. Διαβάστε τη μουσική ενώ ακούτε και θα έχετε μια πιο διαισθητική κατανόηση του τι κοιτάτε.
- Εξασκηθείτε σε αυτό με το κύριο όργανο σας. Εάν παίζετε πιάνο, είναι πιθανό να έχετε εκτεθεί στην ανάγνωση μουσικής. Ωστόσο, πολλοί κιθαρίστες μαθαίνουν ακούγοντας παρά διαβάζοντας. Όταν μαθαίνετε να διαβάζετε μουσική, ξεχάστε ό, τι ήδη γνωρίζετε-μάθετε να διαβάζετε πρώτα και στη συνέχεια μπλοκάρετε αργότερα!
- Εξασκηθείτε κάπου ήσυχα ή όταν είναι ήσυχα. Είναι καλύτερα να δοκιμάσετε πρώτα πιάνο γιατί το πιάνο είναι εύκολο αν εξασκηθείτε. Εάν δεν έχετε πιάνο δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε ένα εικονικό πιάνο στο διαδίκτυο ή ένα πληκτρολόγιο. Μόλις το αποκτήσετε, μπορείτε να αρχίσετε να μαθαίνετε πώς να παίζετε άλλα όργανα!
- Εάν αντιμετωπίζετε πραγματικά προβλήματα, βρείτε έναν δάσκαλο. Αυτό όχι μόνο θα σας βοηθήσει να βελτιωθείτε και να δημιουργήσετε έναν οδηγό για να ακολουθήσετε, αλλά θα σας αποτρέψει επίσης από το να αποκτήσετε κακές συνήθειες. Μόλις συνηθίσετε τη λάθος τεχνική, είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαλλαγείτε από αυτήν. Επίσης, χωρίς δάσκαλο, δεν θα συνειδητοποιούσατε ότι κάνατε λάθος.
- Είναι πολύ καλό να γνωρίζουμε τόσο δυτικές νότες όσο και παρτιτούρες. Η γνώση δυτικών σημειώσεων σας βοηθά μακροπρόθεσμα και είναι πολύ πιο εύκολο να το θυμάστε από τις νότες.
- Δουλέψτε στο τραγούδι με θέαμα. Δεν χρειάζεται να έχετε καλή φωνή, αλλά θα σας βοηθήσει να εκπαιδεύσετε τα αυτιά σας να "ακούν" ό, τι υπάρχει στο χαρτί.
- Διασκεδάστε με τη μουσική σας, γιατί αν δεν σας ενδιαφέρει, τότε είναι δύσκολο να μάθετε πώς να παίζετε.
-
Λάβετε υπόψη τις διαφορές στη μουσική ορολογία ανάλογα με το πού ζείτε.
Για παράδειγμα, στη Βρετανία τα ονόματα των τριών πιο συνηθισμένων νότες είναι καβάλο (ένας ρυθμός), quaver (μισός ρυθμός) και μίνιμ (δύο ρυθμοί)
