Αντιμετωπίζετε προβλήματα με τη μετατροπή της ταινίας σας από ένα σπιτικό blooper σε ένα πραγματικό θρίλερ με αγωνία; Μια καλή, αγωνιώδης σκηνή είναι μια από τις πιο δύσκολες πράξεις στην ταινία, γιατί δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα αγωνιώδες για το πραγματικό στήσιμο και τα γυρίσματα. Σε αντίθεση με μια κωμωδία, όπου το αστείο είναι εμφανές, ή ένα δράμα, όπου ο διάλογος είναι δυνατός ή αδύναμος, μια καλή σκηνή με αγωνία είναι δύσκολο να απεικονιστεί μέχρι το τέλος. Τούτου λεχθέντος, μπορείτε να πετύχετε μόνο με μερικές σύντομες συμβουλές:
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Προετοιμασία της σκηνής σας
Βήμα 1. Προσδιορίστε τη μεγάλη στιγμή που η σκηνή αυξάνεται
Ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσετε σασπένς είναι να εργάζεστε προς τα πίσω - ξέρετε τι πρέπει να συμβεί, οπότε πρέπει να χτίσετε προς εκείνη τη στιγμή με αγωνία, υπομονή και ένταση. Ένα βασικό δόγμα του κινηματογραφικού σασπένς είναι η ιδέα της έντασης και της απελευθέρωσης. Το κοινό είναι πεπεισμένο ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί, ακόμα κι αν δεν ξέρει τι, και το σασπένς προέρχεται από την επιθυμία και την αναμονή αυτής της κυκλοφορίας (ή την ελπίδα να το αποφύγει). Μερικές κοινές στιγμές περιλαμβάνουν:
- Μια δύσκολη ή αδύνατη πρόκληση - δείτε το Game of Thrones, ειδικά επεισόδια μάχης όπως το "Hearthorn" και "Battle of the Bastards", τα οποία αντιπαραθέτουν τους χαρακτήρες και στη συνέχεια τους παρακολουθούν κοντά στο θάνατο.
- Κακοποιός ή εχθρός που πλησιάζει. Από κάθε slasher ταινία που γυρίστηκε ποτέ μέχρι το γελοία έντονο No Country for Old Men, η σκηνή της καταδίωξης γάτας και ποντικιού είναι ένα κλασικό τροπικό σασπένς.
- Μια στιγμή που το κοινό καταλαβαίνει αλλά οι χαρακτήρες δεν το καταλαβαίνουν. Γνωστοί ως δραματική ειρωνεία, φυσιολογικά αρχίζουμε να γκρινιάζουμε όταν γνωρίζουμε ότι ένας χαρακτήρας κάνει λάθος, αλλά είμαστε αδύναμοι να τον σταματήσουμε. Το κλασικό Ρωμαίος και Ιουλιέτα, όπου ο Ρωμαίος αυτοκτονεί επειδή πίστευε ότι η Ιουλιέτα είχε πεθάνει (απλώς ψεύτικοταν), είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα.
Βήμα 2. Μάθετε τι θα κάνει τη σκηνή σας εκπληκτική ή μοναδική
Αυτό δεν χρειάζεται να είναι τεράστιο, αλλά λίγη πρωτοτυπία βοηθά πολύ στο να γίνει μια σκηνή σασπένς. Εάν το κοινό μπορεί να προβλέψει τι πρόκειται να συμβεί ή το έχει ξαναδεί, το σασπένς απορροφάται αμέσως. Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι ακόμη και τα μικρά πράγματα έχουν σημασία:
- Ο Stanley Kubrick έγραψε ιστορία με εντελώς σιωπηλές σκηνές αγωνίας το 2001: Μια Οδύσσεια του Διαστήματος (μεταξύ άλλων κόλπων).
- Το Psycho του Χίτσκοκ άλλαξε για πάντα την ιστορία της ταινίας σκοτώνοντας πρώτα την πρωταγωνίστρια - όχι τελευταία. Η ίδια η σκηνή του θανάτου δεν ήταν επαναστατική, αλλά ανέτρεψε αριστοτεχνικά τις προσδοκίες του κοινού για να δημιουργήσει σοκ και αγωνία.
- Το The Departed δημιούργησε σασπένς απλά, αλλά αποτελεσματικά, δείχνοντας και τις δύο πλευρές της ιστορίας. Με το να βλέπεις την προοπτική του μπάτσου και της μαφίας, καταλαβαίνεις πριν από οποιονδήποτε άλλον στην ταινία ότι όλοι είναι βασιλικά χαμένοι.
Βήμα 3. Θυμηθείτε ότι το σασπένς, σε οποιαδήποτε σκηνή, απαιτεί ενσυναίσθηση του κοινού
Διαφορετικά, όσο περισσότερο ο θεατής μπορεί να τοποθετηθεί στα παπούτσια του θεατή, τόσο πιο σασπένς θα είναι η σκηνή. Από πολλές απόψεις, αυτή είναι η δουλειά της υπόλοιπης ταινίας - δημιουργώντας πιστευτούς χαρακτήρες και σκηνές, έτσι ώστε να αγοράζετε το σασπένς χωρίς να το σκέφτεστε. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές μεγάλες συμβουλές που πρέπει να θυμάστε για να αποτρέψετε την απομάκρυνση του θεατή από τη σκηνή:
-
Οι χαρακτήρες πρέπει να παίρνουν πιστευτές αποφάσεις.
Όλοι έχουν δει την ταινία τρόμου όπου ο ηλίθιος "ήρωας" βγαίνει στη σκοτεινή νύχτα για να αντιμετωπίσει τον κακό και κόβεται αμέσως. Όταν οι χαρακτήρες κάνουν πράγματα που κανένας πραγματικός άνθρωπος δεν θα έκανε ποτέ, το κοινό τείνει να γελάει.
-
Όλοι οι χαρακτήρες χρειάζονται κάποια προσωπικότητα.
Και πάλι, κοιτάξτε τα slashers για να δείτε τι δεν πρέπει να κάνετε. Όταν οι χαρακτήρες σας δεν έχουν παραμύθι, στόχους ή προσωπικότητα, δεν θα μπορούσατε να νοιάζεστε τι θα τους συμβεί. Ο ευκολότερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να τους δώσετε ένα όνειρο ή στόχο στη σκηνή - κάτι για το οποίο προσπαθούν (απόδραση, νίκη, φαγητό κ.λπ.), έτσι ώστε να είναι ενεργοί συμμετέχοντες, όχι μόνο τα επόμενα θύματά σας.
-
Τόσο η επιτυχία όσο και η αποτυχία πρέπει να είναι εύλογες:
Εάν είναι προφανές ότι ο χαρακτήρας πρόκειται να πεθάνει ή θα κερδίσει, χάνετε το πολύ σημαντικό σασπένς να αναρωτιέστε τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Βήμα 4. Ξεναγήστε τη σκηνή με εικόνες, κείμενο και διάλογο
Όταν γυρίζετε μια σκηνή με αγωνία, σπάνια θα μπορείτε να γυρίσετε τα πάντα ταυτόχρονα. Ακόμα κι αν το κάνετε, θα χρειαστείτε ένα πρόγραμμα παιχνιδιού πριν ξεκινήσετε-μια έκδοση ταινίας που μοιάζει με κόμικ που σας επιτρέπει να σχεδιάζετε αποτελεσματικά κάθε πλάνο. Αυτή είναι η στιγμή για να δοκιμάσετε όλες τις ιδέες στα παραπάνω βήματα, "τραβώντας" τη σκηνή πριν καν ενεργοποιήσετε μια κάμερα.
- Ορισμένοι κινηματογραφιστές επιθυμούν να γράψουν πρώτα τη σκηνή σε μορφή παραγράφου, καθώς αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να "αφηγηθεί" την ιστορία και να βρει τον ρυθμό.
- Μπορείτε να εκτυπώσετε δωρεάν φύλλα σεναρίου σε απευθείας σύνδεση με μια απλή αναζήτηση.
- Όσο πιο λεπτομερές είναι αυτό το σχέδιο, τόσο καλύτεροι θα είστε όταν έρθει η ώρα των γυρισμάτων.
Μέθοδος 2 από 3: Γυρίσματα μιας Σασπένς Σκηνής
Βήμα 1. Ρυθμίστε δραματικό, κακό φωτισμό, αλλά να θυμάστε ότι είναι πάντα πιο εύκολο να αφαιρέσετε το φως κατά την επεξεργασία και στη συνέχεια να το προσθέσετε
Αυτός ο κανόνας ισχύει για κάθε σκηνή, από σασπένς μέχρι ρομαντισμό, αλλά είναι πολύ σημαντικός εδώ, καθώς οι περισσότεροι σκηνοθέτες θέλουν χαμηλό φωτισμό για να είναι δραματικοί. Κατά την επεξεργασία, μπορείτε εύκολα να σκουρύνετε μια σκηνή για να την κάνετε πιο μυστηριώδη ή με αγωνία, αλλά η προσθήκη φωτός θα μειώσει δραματικά την ποιότητα της εικόνας.
- Ένας καλός βασικός κανόνας είναι να εργάζεστε με ένα ευρύ φάσμα φωτισμού, χρησιμοποιώντας μεγάλες, καθαρές φωτεινές περιοχές που αντισταθμίζονται από δραματικά σκοτεινές σκιές.
- Η τοποθέτηση της φωτογραφικής σας μηχανής σε ασπρόμαυρη λειτουργία είναι συχνά ο καλύτερος τρόπος για να ελέγξετε για καλά φωτισμένες σκηνές.
Βήμα 2. Αξιοποιήστε στο έπακρο τόσο το πρώτο πλάνο όσο και το υπόβαθρο
Μια καλή λήψη είναι σαν μια φωτογραφία - θα μπορούσατε να σταματήσετε την ταινία και να δείτε ακόμα μια συναρπαστική εικόνα. Ως εκ τούτου, τα πλάνα χρειάζονται βάθος, και αυτό ισχύει διπλά για τη δημιουργία ταινιών με αγωνία, όπου μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το φόντο για να δείξετε πράγματα στο κοινό που ο χαρακτήρας μπορεί να μην παρατηρήσει. Μια γυναίκα που πλένει πιάτα, ακολουθούμενη από έναν πυροβολισμό κάποιου που μπαίνει στο σπίτι της, είναι ανατριχιαστικός. Αλλά ένα πλάνο στον ώμο της γυναίκας καθώς πλένεται, καθώς ένα σκιερό πλαίσιο γεμίζει την πόρτα, είναι εντελώς τρομακτικό.
Αυτό είναι το σημείο όπου το storyboard είναι ο καλύτερος φίλος σας. Πώς μπορείτε να συνθέσετε κάθε λήψη για να έχετε σασπένς - όχι μόνο τη σκηνή στο σύνολό της
Βήμα 3. Πειραματιστείτε με περίεργες ή δραματικές γωνίες κάμερας για να ταράξετε το κοινό
Το πιο διάσημο παράδειγμα αυτού είναι στο The Shining του Kubrick, όπου παραβιάζει τον ουσιαστικό «κανόνα 180» που ισχυρίζεται ότι οι κάμερες δεν πρέπει να βρίσκονται στις αντίθετες πλευρές του δωματίου. Χωρίς να γνωρίζουν αυτόν τον κανόνα, οι θεατές ήταν εντελώς ανήσυχοι επειδή δεν έμοιαζε με τίποτα που είχαν δει ποτέ. Αυτές οι λεπτές λεπτομέρειες χωρίζουν τους κυρίους από τους ερασιτέχνες. Άλλες ιδέες περιλαμβάνουν:
- Βουαϊριστικά πλάνα, όπου η κάμερα λειτουργεί σαν αρπακτικό κυνήγι θήραμα. Ως μέλος του κοινού, καταλαβαίνετε ότι κάποιος παρακολουθεί τον ήρωά σας χωρίς να δείχνει ο κακός. Συχνά, το φιλτράρισμα της λήψης μέσω φύλλων δέντρων, περσίδων κλπ. Μπορεί να βοηθήσει.
- Μη φυσιολογικά χαμηλές ή υψηλές λήψεις, καθώς και ακραία κοντινά πλάνα, μην αισθάνεστε σαν πραγματική ζωή. Βάζουν το θεατή και τα κρατούν στην άκρη.
- Χειροκίνητη κάμερα με κουνήματα και αστάθεια, δώστε μια χαοτική, άβολη αίσθηση, ειδικά σε στιγμές έντασης.
Βήμα 4. Κρατήστε την κάμερα κυλημένη και τους ηθοποιούς σε κίνηση, πριν και μετά τη σκηνή
Το σασπένς απαιτεί σιωπή, ακινησία και στιγμές ηρεμίας, που χτίζουν συναισθήματα τρόμου μέχρι να συμβεί η μεγάλη στιγμή. Μην γυρίζετε απλώς τη "δράση" της σκηνής - βεβαιωθείτε ότι έχετε επίσης πολλά πιο αργά, ανατριχιαστικά και πιο ατμοσφαιρικά πλάνα. Ο συντάκτης θα σας ευχαριστήσει.
Οι μακρινές λήψεις βάζουν φυσικά τους θεατές, καθώς έχουμε συνηθίσει σε σχετικά μικρές περικοπές μεταξύ κάθε λήψης. Όσο περισσότερο κρατάτε το πλαίσιο, τόσο περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται ότι κάτι τους λείπει ή πρόκειται να συμβεί, δημιουργώντας το πολυπόθητο σασπένς
Βήμα 5. Δοκιμάστε αργά τον μεγάλο φόβο έντασης, σώζοντας την πλήρη αποκάλυψη για το τέλος
Κανείς δεν είναι σε αγωνία αφού ξέρει τι συμβαίνει - αισθάνεστε νευρικοί μόνο όταν περιμένετε να δείτε τι έρχεται. Μόλις δείξετε τις κάρτες σας, απομακρυνθήκατε από το σασπένς και μπήκατε στη δράση - ένα ουσιαστικό μέρος της ταινίας ή της σκηνής, αλλά όχι ακόμα. Το καλύτερο σασπένς σας δίνει μικρά κομμάτια και ενδείξεις, γνωρίζοντας ότι το πλάσμα στη φαντασία του κοινού είναι πολύ πιο τρομακτικό από οποιοδήποτε άλλο μπορείτε να δείξετε στην οθόνη.
Βήμα 6. Ανακατέψτε με αλλαγή φακών και γωνιών
Μια άλλη κλασική τεχνική του Χίτσκοκ, η μετάβαση από μια εξαιρετικά ρηχή λήψη σε έναν μεγάλο ευρυγώνιο φακό θα κρατήσει το ενδιαφέρον και θα αναγκάσει το κοινό να σαρώσει ξαφνικά την οθόνη-γιατί η αλλαγή; Μου λείπει κάτι επικίνδυνο; Μήπως πρόκειται να συμβεί κάτι μεγάλο; Αυτά τα λεπτά τεχνικά σημεία θα κάνουν τη σκηνή σας όχι απλώς σασπένς, αλλά και επιδέξια.
Βήμα 7. Πιπέρι σε 1-2 "ψεύτικους φόβους" και κλείστε τις κλήσεις για να αυξήσετε την ένταση
Επειδή ο μεγαλύτερος φόβος ή ανησυχία πρέπει να έρθει τελευταίος δεν σημαίνει ότι πρέπει να είστε χωρίς αγωνία μέχρι το τελευταίο λεπτό. Οι καλοί καλλιτέχνες με αγωνία γνωρίζουν ότι οι στενές κλήσεις σας τραβούν ακόμα περισσότερο στη θέση σας, ενώ σας δίνουν επίσης λίγη ελπίδα για επιτυχία. Χωρίς αυτήν την ισορροπία φόβου και ελπίδας, δεν μπορείτε να έχετε σασπένς, οπότε φροντίστε να "εξοφλήσετε" τον θεατή για να τον κρατήσετε αφοσιωμένο. Οι ιδέες περιλαμβάνουν:
- Ο κακός μόλις έχασε την απεργία του/της. Συχνά, ο ήρωας δεν γνωρίζει πόσο κοντά έφτασαν ακόμα στο θάνατο. Αλλά το κοινό το κάνει και είναι τρομακτικό.
- "Seεύτικοι φόβοι", όπως όταν ο θεατής περιμένει να δει τον κακό, αλλά είναι απλώς μια αδέσποτη γάτα που ξεπροβάλλει. Να είστε προσεκτικοί σχετικά με τη χρήση πάρα πολλών από αυτά, ωστόσο, καθώς μπορούν να αισθάνονται εύκολα και φθηνά πολύ γρήγορα εάν οι θεατές δεν έχουν ποτέ πραγματικό σασπένς.
- Το κόψιμο πριν από την αποκορύφωση είναι συχνά ένας καλός τρόπος για να κρύψετε τον κακό ή να τρομάξετε για αργότερα. Κάνει επίσης την επόμενη φορά που οι χαρακτήρες θα επισκεφτούν αυτό το σημείο πολύ τρομακτικό.
Μέθοδος 3 από 3: Επεξεργασία για μέγιστη αναστολή
Βήμα 1. Παρακολουθήστε όσες σκηνές με αγωνία μπορείτε να πιάσετε στα χέρια σας
Οι ταινίες τρόμου και τα θρίλερ πρέπει να είναι η εργασία σας, γιατί το μοντάζ είναι τελικά το μέρος όπου μπορείτε να δημιουργήσετε το πραγματικό σασπένς. Θα μπορούσατε να περάσετε χρόνια μελετώντας το μοντάζ, αλλά ένα γρήγορο master-class με τις αγαπημένες σας ταινίες θα το κάνει. Για κάθε σκηνή, τραβήξτε ένα σημειωματάριο και γράψτε:
- Το μήκος των περικοπών. Χρησιμοποιούν μακριές, αργές λήψεις, σύντομες και γρήγορες περικοπές ή συνδυασμό και των δύο; Πότε χρησιμοποιούν το καθένα;
- Πόσο διαρκεί η σκηνή και σε ποιο σημείο συμβαίνει κάθε βασικό γεγονός. Θα εκπλαγείτε πόσο παρόμοιο είναι αυτό σε πολλές ταινίες.
- Ποια είναι τα μουσικά και ηχητικά σήματα; Πότε μπαίνουν, σηκώνονται και πέφτουν;
- Πώς είναι ο φωτισμός; Πώς το χρώμα, ο τόνος και η φωτεινότητα επηρεάζουν τη διάθεση της σκηνής;
Βήμα 2. Χρησιμοποιήστε το μήκος κάθε λήψης για να δημιουργήσετε και, στη συνέχεια, να εκτονώσετε, την ένταση
Δώστε προσοχή στο μήκος των περικοπών και πώς αντιπαρατίθενται μεταξύ τους. Ενώ αυτός ο κανόνας δεν είναι σκληρός και γρήγορος, οι μεγαλύτερες περικοπές τείνουν να δημιουργούν τρόμο και αγωνία, με μικρότερες περικοπές να δημιουργούν δράση, ενθουσιασμό και σύγχυση. Αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να παίξετε με ένταση και απελευθέρωση - κλειδί για καλό σασπένς.
- Παρακολουθήστε πώς κάποιες ταινίες "παραποιούν" την κυκλοφορία, κάνοντάς σας να περιμένετε έναν τρόμο, αλλά στην πραγματικότητα δεν παρέχουν τίποτα τρομερό (όπως μια γάτα που πηδά έξω). Αυτό θέτει το κοινό σας στην άκρη χωρίς να προκαλεί τον μεγάλο φόβο.
- Θυμηθείτε - το σασπένς προέρχεται από το να ανησυχείτε για το τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια ή να δείτε τι συμβαίνει και να μην μπορείτε να το σταματήσετε. Σημειώστε πώς οι αγαπημένες σας ταινίες χτίζουν αυτή τη φρίκη.
- Ελέγξτε την αποκορύφωση της σκηνής του υπογείου κοντά στο τέλος του The Silence of the Lambs για ένα κύριο μάθημα σε μακροχρόνιες στιγμές που σκιαγραφούνται από γρήγορες εκρήξεις δράσης.
Βήμα 3. Αφιερώστε τόσο χρόνο στον σχεδιασμό του ήχου όσο και στις οπτικές περικοπές
Ο ήχος είναι στην πραγματικότητα ένας από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος, τρόπος δημιουργίας έντασης και σασπένς. Γιατί; Επειδή υπονοεί πράγματα που ο θεατής δεν μπορεί να δει, αυξάνεται η ανησυχία, η σύγχυση και ο φόβος. Από τσιρίδες στο πάτωμα μέχρι το σφύριγμα του ανέμου, τα γρύλλια που γουργουρίζουν μέχρι την ξαφνική σιωπή που κόβει την καρδιά, μπορείτε να εξορύξετε πολύ περισσότερη ένταση από λεπτούς ήχους από ό, τι οι περισσότεροι θεατές ταινιών αντιλαμβάνονται ποτέ.
- Μπορείτε να βρείτε χιλιάδες δωρεάν ηχητικά εφέ στο διαδίκτυο με μια γρήγορη αναζήτηση. Για σοβαρές ταινίες, σκεφτείτε να πληρώσετε για πρόσβαση σε μια επαγγελματική τράπεζα ήχου.
- Η σιωπή είναι το κλειδί για το σασπένς, ειδικά όταν σπάει από έναν θόρυβο που σφίγγει τα νεύρα, όπως μια λεπίδα που ακονίζει, ανοίγει αργά την πόρτα ή ξαφνική αναπνοή ή ψίθυρο.
Βήμα 4. Δώστε ώθηση στη μουσική με αγωνία, αφήνοντάς την να χτιστεί αργά σε όλη τη σκηνή
Μπορείτε να βρείτε εκατοντάδες τραγούδια σασπένς χωρίς πνευματικά δικαιώματα στο διαδίκτυο, που χρησιμοποιούν γενικά βιολιά, πιάνο και θορύβους περιβάλλοντος για να δημιουργήσουν ήσυχο φόβο. Όταν χρησιμοποιείτε μουσική, προσπαθήστε να είστε φειδωλοί - θέλετε οι φόβοι σας να προέρχονται από την οπτική και ηχητική σχεδίαση, χρησιμοποιώντας τη μουσική ως την τελευταία πινελιά για να την ενώσετε. Κρατήστε το στο παρασκήνιο, ελάχιστα αντιληπτό, για να επηρεάσετε απαλά το κοινό σας χωρίς να τραβήξετε την προσοχή του από τη σκηνή.
Το No Country for Old Men διάσημα δεν χρησιμοποίησε καθόλου μουσική, γεγονός που δημιούργησε τη δική του μοναδική, σιωπηλή αγωνία
Συμβουλές
- Ένας καλός τρόπος για να δημιουργήσετε ένταση είναι να χρησιμοποιείτε ακραία κοντινά πλάνα. Για παράδειγμα, εάν δείχνετε ένα άτομο να τρέχει, απλά δείξτε τα πόδια να χτυπούν στο έδαφος. Επίσης, η εστίαση στα μάτια φέρνει το κοινό πιο κοντά στους ηθοποιούς. Η εκφραστικότητα στα μάτια μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα φόβου, έντασης και αγωνίας.
- Ο φωτισμός είναι το κλειδί για τη δημιουργία σασπένς. Χρησιμοποιήστε δραματικά φώτα και σκοτάδια για να προσθέσετε ένταση στη σκηνή σας. Μαύρες σκιές, έντονα αποπροσανατολιστικά φώτα και έντονες αντιθέσεις μπορούν να προσθέσουν ενδιαφέρον στην ταινία σας.
- Η παράλληλη επεξεργασία ή το Cross Cutting είναι μια χρήσιμη τεχνική που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια σκηνή σασπένς για να δώσει περισσότερες πληροφορίες στο κοινό και να αυξήσει την ένταση. Παράδειγμα είναι ότι η σκηνή επρόκειτο να περάσει ανάμεσα σε έναν άντρα που περπατούσε μέσα σε ένα σκοτεινό σοκάκι και έναν δολοφόνο που έστηνε μια παγίδα και καραδοκούσε στο σκοτάδι. Αυτό κάνει τη σκηνή πολύ πιο τρομακτική καθώς το κοινό γνωρίζει τι δεν γνωρίζει ο χαρακτήρας πριν από το γεγονός.
