Πολλά είδη κισσού μπορούν να καλλιεργηθούν σε εξωτερικούς χώρους σε τοποθεσίες με ιδανικές μέσες χειμερινές θερμοκρασίες, αλλά μπορούν επίσης να καλλιεργηθούν σε εσωτερικούς χώρους ως φυτά εσωτερικού χώρου. Έχουν μακρύ, αμπέλιους μίσχους που θα κρέμονται χαριτωμένα από ένα κρεμαστό δοχείο ή θα ανεβαίνουν σε πέργκολα ή στύλο καλυμμένο με βρύα. Ο αγγλικός κισσός (Hedera helix) είναι ένας από τους πιο συχνά καλλιεργημένους ιβούς και έχει σκούρα πράσινα φύλλα με τρεις έως πέντε λοβούς ή στρογγυλεμένες άκρες φύλλων. Ο κισσός αναπτύσσεται καλά στις ζώνες σκληρότητας USDA 4 έως 9, όπου μπορεί να επιβιώσει τις μέσες χειμερινές θερμοκρασίες −30 ° F (−34 ° C).
Βήματα
Μέθοδος 1 από 6: Μέρος 1: Κατανόηση της επεμβατικής κατάστασης της Ivy
Βήμα 1. Ελέγξτε με το τοπικό σας γραφείο επέκτασης πριν φυτέψετε κισσό σε εξωτερικούς χώρους
Οι κισσόι εξαπλώνονται επιθετικά μέσω απλωμένων ριζών και σπόρων που διασκορπίζονται από τα πουλιά αφού τελειώσουν τα ανόητα λουλούδια τους. Θεωρούνται επεμβατικές σε ορισμένες περιοχές επειδή εισβάλλουν σε κοντινές περιοχές και σκοτώνουν τα αυτοφυή φυτά.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαλλαγείτε από τον κισσό μόλις αρχίσουν να εξαπλώνονται οι ρίζες
Βήμα 2. Μην καλλιεργείτε κισσό σε εξωτερικούς χώρους εάν ζείτε στη δυτική ακτή ή στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες
Ο αγγλικός κισσός θεωρείται διεισδυτικό είδος φυτών σε αυτές τις περιοχές.
- Επίσης, ο κισσός της Βοστώνης θεωρείται επεμβατικός σε μερικές περιοχές στις βορειοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Ο κισσός της Βοστώνης (Parthenocissus tricuspidata) αναπτύσσεται καλά στις ζώνες σκληρότητας USDA 4 έως 8 και έχει σκούρα γυαλιστερά πράσινα φύλλα τριών έως πέντε λοβών με λοβούς που είναι μυτεροί και όχι στρογγυλεμένοι.
- Ο σουηδικός κισσός (Plectranthus australis) είναι ένας άλλος κισσός που συνήθως καλλιεργείται, αλλά συνήθως καλλιεργείται σε εσωτερικούς χώρους. Αναπτύσσεται καλά μόνο στις Ζώνες 10 και 11 όπου οι χειμερινές θερμοκρασίες σπάνια πέφτουν κάτω από τους −30 ° F (−34 ° C).
Βήμα 3. Φυτέψτε μη επεμβατικές εναλλακτικές λύσεις στον κισσό
Εάν ζείτε σε μια περιοχή που δεν σας επιτρέπει να καλλιεργείτε κισσό σε εξωτερικούς χώρους, μπορείτε να φυτέψετε μη επεμβατικά είδη όπως το ερπυστριοφόρο φύλλο (Rubus calycinoides), το οποίο αναπτύσσεται καλά στις Ζώνες 6 έως 10.
Μέθοδος 2 από 6: Μέρος 2: Δημιουργία ιδανικού περιβάλλοντος ανάπτυξης
Βήμα 1. Φυτέψτε αγγλικό κισσό σε εξωτερικό χώρο με πλήρη ή μερική σκιά που δέχεται δύο έως τέσσερις ώρες άμεσου ηλιακού φωτός
Μπορείτε επίσης να τα φυτέψετε σε περιοχές με πλήρη έκθεση στον ήλιο.
Ο κισσός της Βοστώνης ευδοκιμεί σε πλήρη ηλιοφάνεια ή μερική σκιά και ο σουηδικός κισσός αναπτύσσεται καλά σε μερική σκιά
Βήμα 2. Τοποθετήστε τον κισσό σε εσωτερικό χώρο με έντονο έμμεσο ηλιακό φως
Όταν καλλιεργείτε κισσό σε εσωτερικούς χώρους, βάλτε τα δοχεία σε μια περιοχή με έντονο έμμεσο φως ή όπου θα λάβουν μία ή δύο ώρες άμεσου ηλιακού φωτός το πρωί.
Βήμα 3. Εάν είναι δυνατόν, χρησιμοποιήστε αργιλώδη εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ύλη
Ο αγγλικός κισσός αναπτύσσεται καλύτερα σε αργιλώδη εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ύλη, αλλά θα αναπτυχθεί σε σχεδόν οποιοδήποτε τύπο εδάφους εκτός από υγρό πηλό, καθώς αυτός ο τύπος εδάφους δεν αποστραγγίζεται γρήγορα.
- Ο κισσός της Βοστώνης θα ευδοκιμήσει σχεδόν σε κάθε τύπο εδάφους αρκεί να αποστραγγιστεί γρήγορα.
- Ο σουηδικός κισσός απαιτεί χώμα ταχείας αποστράγγισης που περιέχει άφθονη οργανική ύλη.
- Όταν το χώμα αποστραγγίζεται πολύ αργά, τα φύλλα του κισσού θα κιτρινίσουν και θα πέσουν.
Βήμα 4. Φυτέψτε φυτά κισσού 1 και μισό έως 2 πόδια μεταξύ τους στον κήπο
Εάν δεν χρησιμοποιείτε φράχτη ή πέργκολα για να επιτρέψετε στον κισσό να ανέβει, θα αναπτυχθούν κατά μήκος του εδάφους σαν φυτό εδαφοκάλυψης. Μπορούν επίσης να φυτευτούν περίπου 8 ίντσες μακριά από φράχτη, πέργκολα ή άλλη αναρριχητική κατασκευή και να τους επιτραπεί να σκαρφαλώσουν.
- Μην φυτέψετε τον κισσό της Βοστώνης κατά μήκος ενός κτιρίου με ξύλινο έρπητα ζωστήρα, όπου θα αναπτυχθεί κάτω από τον έρπητα ζωστήρα και στην όψη του σπιτιού.
- Ο κισσός θα αναπτυχθεί επίσης γύρω από την καλωδίωση, τα παντζούρια και τις εκροές όπου μπορεί τελικά να προκαλέσει σοβαρές ζημιές, ώστε να γνωρίζετε τυχόν πιθανές δομές κοντά στον κισσό που δεν θέλετε να σας εισβάλει ο κισσός.
- Ο αγγλικός κισσός δεν αναπτύσσεται τόσο επιθετικά όσο ο κισσός της Βοστώνης, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στις δομές εάν του επιτραπεί να αναπτυχθεί ελεύθερα.
Μέθοδος 3 από 6: Μέρος 3: Πότισμα και λίπανση του κισσού
Βήμα 1. Ποτίστε τον υπαίθριο αγγλικό κισσό, τον κισσό της Βοστώνης και τον σουηδικό κισσό δύο φορές την εβδομάδα κατά την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο για το πρώτο έτος μετά τη φύτευση
Δώστε τους 5 ίντσες (5,1 εκατοστά) νερό κάθε εβδομάδα, ή περίπου 6 γαλόνια (22,7 λίτρα) νερό την εβδομάδα.
Χρησιμοποιήστε έναν εύκαμπτο σωλήνα ή πότισμα και πάντα ποτίζετε κάτω από τα φύλλα για να αποφύγετε το μούχλα και τις κηλίδες των φύλλων
Βήμα 2. Τοποθετήστε ένα δοχείο 1 ιντσών δίπλα στον κισσό για να παραδώσει τη σωστή ποσότητα νερού
Ελέγχετε περιοδικά το δοχείο κατά το πότισμα. Απορρίψτε το όταν γεμίσει, τοποθετήστε το ξανά στο χώμα και κλείστε τον εύκαμπτο σωλήνα όταν γεμίσει τη δεύτερη φορά.
Βήμα 3. Μετά τον πρώτο χρόνο ανάπτυξης, δώστε στον κισσό 1 ίντσα νερό την εβδομάδα
Ο αγγλικός κισσός, ο κισσός της Βοστώνης και ο σουηδικός κισσός είναι όλοι ανθεκτικοί στην ξηρασία και μπορούν να επιβιώσουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς επιπλέον νερό αφού έχουν αναπτυχθεί για ένα ή δύο χρόνια. Αυτό το συμπληρωματικό νερό είναι πιο σημαντικό για τον αγγλικό και τον σουηδικό κισσό από τον κισσό της Βοστώνης, το οποίο θα τα πάει μια χαρά με λιγότερο από 1 ίντσα νερό την εβδομάδα.
Βήμα 4. Απλώστε ένα οργανικό σάπιο βάθος 2 έως 3 ιντσών γύρω από τον κισσό
Αυτό θα βοηθήσει το έδαφος να διατηρήσει την υγρασία.
Βήμα 5. Ποτίστε εσωτερικούς χώρους όταν στεγνώσει το πάνω 1/2 ίντσα του χώματος
Ρίξτε το νερό ομοιόμορφα πάνω στο χώμα μέχρι να τελειώσει από τον πάτο. Πάντα αδειάζετε τη λεκάνη αλίευσης κάτω από το δοχείο για να αποφύγετε τη διαρροή του παγιδευμένου νερού στο έδαφος και να κάνει το χώμα πολύ υγρό.
Εάν ο κισσός δεν ποτίζεται αρκετά, τα φύλλα θα γίνουν καφέ και τραγανά και θα πέσουν από το φυτό. Εάν ποτίζεται πολύ συχνά, τα φύλλα θα κιτρινίσουν και θα πέσουν
Βήμα 6. Γονιμοποιήστε υπαίθριους κισσούς με κοκκώδη λίπασμα την άνοιξη, όταν αρχίσουν να μεγαλώνουν
Ρίξτε 8 ουγγιές λίπασμα ανά 50 τετραγωνικά πόδια πάνω από το χώμα γύρω από τον κισσό και ποτίστε το για να πλύνετε το λίπασμα μέχρι τις ρίζες.
Χρησιμοποιήστε λίπασμα με αναλογία 19-6-12
Βήμα 7. Δώστε υδατοδιαλυτό λίπασμα εσωτερικού σπιτιού μία φορά κάθε τέσσερις εβδομάδες κατά την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο
Μπορείτε επίσης να απλώσετε χάντρες λιπάσματος βραδείας αποδέσμευσης πάνω από το έδαφος της γλάστρας την άνοιξη.
Μην δίνετε λίπασμα ivies το χειμώνα
Βήμα 8. Πάντα να ποτίζετε σπιτάκια εσωτερικού χώρου πριν τους δώσετε διάλυμα λιπάσματος
Το λίπασμα μπορεί να κάψει τις ρίζες του φυτού εάν το χώμα είναι πολύ στεγνό.
Ο κισσός που δεν του δίνεται αρκετό λίπασμα θα μεγαλώσει πολύ πιο αργά από τον κισσό που του δίνεται λίπασμα
Μέθοδος 4 από 6: Μέρος 4: Αντικατάσταση και κλάδεμα του κισσού
Βήμα 1. Αντικαταστήστε τα εσωτερικά ελάσματα όταν το δοχείο είναι γεμάτο με ρίζες
Ένα δοχείο γεμάτο ρίζες σημαίνει ότι το φυτό έχει δέσει σε γλάστρα. Το χώμα της γλάστρας μπορεί επίσης να στεγνώσει πιο γρήγορα από το συνηθισμένο.
Χρησιμοποιήστε ένα νέο δοχείο που είναι μόνο ένα μέγεθος μεγαλύτερο από το παλιό δοχείο
Βήμα 2. Τοποθετήστε το φυτό σε μίγμα γλάστρας με τύρφη που περιέχει άμμο και περλίτη για καλύτερη αποστράγγιση
Ρίξτε 1 ίντσα μίγματος γλάστρες στον πάτο του νέου δοχείου, βγάλτε τον κισσό από το παλιό δοχείο, τοποθετήστε το στο νέο δοχείο και ολοκληρώστε το γεμίζοντας με μίγμα γλάστρας.
Ποτίστε τον πρόσφατα σπινθηρισμένο κισσό γενναιόδωρα για να βοηθήσει στην καθίζηση του εδάφους
Βήμα 3. Χρησιμοποιήστε αιχμηρά ψαλίδια φράχτη ή κλαδέματα για να κλαδέψετε τον κισσό
Τα θαμπά εργαλεία κοπής θα συνθλίψουν και θα καταστρέψουν τους μίσχους του κισσού.
Βήμα 4. Κλαδέψτε τα υπαίθρια φυτά κισσού την άνοιξη και μία ή δύο φορές καθ 'όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου
Οι μίσχοι γενικά αναπτύσσονται περίπου 1 πόδι ετησίως, αλλά μπορεί να αναπτυχθούν γρηγορότερα, ανάλογα με το είδος και το περιβάλλον ανάπτυξης.
- Οι υπαίθριοι σπιτοί πρέπει να κόβονται πίσω κατά 6 έως 12 ίντσες κάθε χρόνο για να ελέγχουν την εξάπλωσή τους. Αλλά το πόσο αφαιρείτε από κάθε στέλεχος είτε σε εσωτερικούς είτε σε εξωτερικούς σκύλους είναι θέμα προτίμησης.
- Εάν ο κισσός προορίζεται να καλύψει ένα μεγάλο φράχτη ή τοίχο, μπορεί να αφεθεί να μεγαλώσει χωρίς κλάδεμα. Μόλις φτάσει στο μέγεθος που θέλετε, ωστόσο, θα πρέπει να κλαδευτεί όσο χρειάζεται για να το κρατήσετε στη θέση του.
Βήμα 5. Κόψτε τυχόν υπερβολικά μακριούς μίσχους στον εσωτερικό κισσό
Οι βλαστοί εσωτερικού κισσού μπορούν να αφεθούν να αναπτυχθούν μέχρι το πάτωμα ή μέχρι έναν στύλο βρύου ή πέργκολα, αλλά γενικά φαίνονται καλύτερα όταν κόβονται πίσω.
Χρησιμοποιήστε κλαδευτήρια χειρός ή κοφτερό ψαλίδι για να κόψετε τυχόν ατίθασους μίσχους στο επιθυμητό μήκος
Μέθοδος 5 από 6: Μέρος 5: Καταπολέμηση ασθενειών
Βήμα 1. Ποτίστε τον κισσό με έναν εύκαμπτο σωλήνα ή ποτιστήρι κάτω από τα φύλλα για να αποφύγετε ασθένειες
Τα περονόσπορα και τα ωίδιο, οι κηλίδες των φύλλων, οι κηλίδες, η σήψη των στελεχών, η σήψη των ριζών και ο μαρασμός δεν είναι απειλητικές για τη ζωή ασθένειες για τους σκύλους. Ωστόσο, μπορεί να είναι μάλλον αντιαισθητικά.
- Ο περονόσπορος παράγει κίτρινες κηλίδες στις κορυφές των φύλλων και χνουδωτό γκρι μούχλα στους πυθμένες.
- Το ωίδιο παράγει μια λευκή ουσία που μοιάζει με πούδρα στις κορυφές των φύλλων.
- Οι κηλίδες των φύλλων είναι μαύρες ή καφέ κηλίδες στα φύλλα που προκαλούνται από βακτήρια ή μύκητες.
- Το να διατηρείτε τα φύλλα του κισσού στεγνά θα βοηθήσει στην πρόληψη αυτών των ασθενειών.
Βήμα 2. Αντιμετωπίστε την ασθένεια με μια φιλική προς το περιβάλλον λύση
Συνδυάστε 2 κουταλιές της σούπας οποιουδήποτε τύπου μαγειρικό λάδι, 2 κουταλιές σαμπουάν για μωρά και 2 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα αναμεμειγμένα σε 1 γαλόνι (3,8 λίτρα) νερό. Ανακινήστε τα υλικά μέχρι να αναμειχθούν καλά. Ρίξτε το διάλυμα σε ένα μπουκάλι ψεκασμού.
Ο ασθενής κισσός μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με χημικά μυκητοκτόνα που περιέχουν χαλκό, αλλά αυτές οι χημικές ουσίες είναι αυστηρά ρυθμισμένες και μπορούν να προκαλέσουν βλάβη σε ανθρώπους, κατοικίδια ζώα και το περιβάλλον
Βήμα 3. Spεκάστε τον κισσό με το διάλυμα μέχρι να στάξει η κορυφή και ο πυθμένας των φύλλων και των στελεχών
Κάνετε αυτό κάθε επτά έως δέκα ημέρες κατά τη διάρκεια δροσερού και βροχερού καιρού.
Μην ψεκάζετε τον κισσό με το διάλυμα όταν οι θερμοκρασίες είναι πάνω από 85 ° F (29 ° C) ή στον καυτό ήλιο της μέσης ημέρας καθώς το διάλυμα θα στεγνώσει πολύ γρήγορα και θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιά στα φύλλα
Βήμα 4. Σηκωθείτε και απορρίψτε τυχόν πεσμένα φύλλα και υπολείμματα γύρω από τους μίσχους του κισσού
Αυτό θα αφαιρέσει επίσης τυχόν πεσμένα βακτήρια ή μυκητιακά σπόρια που θα μπορούσαν να μολύνουν εκ νέου τον κισσό.
Εάν ο κισσός καλλιεργείται ως φυτό εδαφοκάλυψης, διαλέξτε τα πεσμένα φύλλα και τα συντρίμμια από τους μίσχους με το χέρι για να αποφύγετε να διαταράξετε τις ρίζες
Βήμα 5. Κλαδέψτε οποιοδήποτε δερματικό στέλεχος και βάλτε το στα σκουπίδια
Κάντε το κόψιμο λίγα εκατοστά κάτω από το ψαλίδι όπου ο κορμός του κισσού είναι ακόμα υγιής.
Τα τσιμπήματα είναι βακτηριακές λοιμώξεις που συχνά δημιουργούνται όταν τραυματίζεται το στέλεχος. Τα τζιν είναι σκούρα καφέ ή μαύρα. Ο κορμός του κισσού πέρα από το ψαλίδι δεν θα αναπτυχθεί καλά και τα φύλλα θα γίνουν κιτρινοπράσινα
Βήμα 6. Ελέγξτε τις ρίζες του φυτού για σήψη των ριζών
Εάν τυχόν τμήματα των ριζών είναι μαυρισμένα ή καφέ και χυλώδη, είναι σάπια θα πρέπει να αφαιρεθούν και να πεταχτούν.
- Το μίσχο και η ρίζα σαπίζουν και μαραίνονται συμβαδίζουν. Όταν εμφανιστούν αυτές οι ασθένειες, τα νέα φύλλα κισσού θα είναι μικρά και κίτρινα, οι άκρες και οι άκρες των φύλλων μπορεί να γίνουν καφέ, τα φύλλα θα πέσουν και ολόκληρο το φυτό θα μαραθεί.
- Εάν μόνο λίγες ρίζες είναι σάπια, αλλά οι υπόλοιπες είναι λευκές και υγιείς, δοκιμάστε να ποτίζετε λιγότερο συχνά τον κισσό. Μπορεί να ανακάμψει.
Μέθοδος 6 από 6: Μέρος 6: Απαλλαγή από παράσιτα
Βήμα 1. Spεκάστε κισσούς με λάστιχο κήπου για να συντρίψετε αφίδες, χοάνες φύλλων, αλευρώδη, έντομα και ακάρεα αράχνης
Όλα αυτά τα παράσιτα θα ρουφήξουν τους χυμούς των φυτών από φύλλα και στελέχη κισσού και θα εκκρίνουν μέλι, ένα διαυγές, κολλώδες υγρό. Ωστόσο, μόλις ψεκαστούν, συχνά δεν μπορούν να επιστρέψουν στον κισσό ή σκοτώνονται από τον ισχυρό ψεκασμό νερού.
- Εάν το πότισμά τους με ένα ισχυρό σπρέι από έναν εύκαμπτο σωλήνα δεν λειτουργεί, ψεκάστε τον κισσό με το ίδιο διάλυμα που χρησιμοποιήθηκε για να σκοτώσει το ωίδιο, αλλά αφήστε τη μαγειρική σόδα.
- Οι αφίδες είναι μικροσκοπικά, ωοειδή ή σε σχήμα αυγού, μαλακό σώμα που μπορούν να έχουν σχεδόν οποιοδήποτε χρώμα.
- Οι χοάνες φύλλων είναι μικρά, σφηνοειδή καφέ, πράσινα ή κίτρινα έντομα.
- Τα ζιζάνια και τα έντομα είναι επίπεδη, μικροσκοπικά, ακίνητα, ωοειδούς σχήματος έντομα που είναι συνήθως μαυρισμένα, καφέ ή υπόλευκα.
- Τα ακάρεα αράχνης είναι ελάχιστα ορατά. Περιστρέφουν έναν πολύ λεπτό ιστό μεταξύ των στελεχών και των φύλλων του κισσού και προκαλούν μια ελαφριά σπαρακτική ή μικροσκοπική άσπρη ή κίτρινη κουκκίδα στα φύλλα.
Βήμα 2. Αφαιρέστε τυχόν σκαθάρια, κάμπιες, σαλιγκάρια ή γυμνοσάλιαγκες στον κισσό
Αυτά τα παράσιτα θα μασήσουν τα φύλλα του κισσού. Φοράτε προστατευτικά γάντια όταν μαζεύετε κάμπιες, καθώς ορισμένα είδη μπορεί να τσιμπήσουν.
Βήμα 3. Τοποθετήστε ρηχά δοχεία γεμάτα με μπύρα γύρω από τον κισσό για να προσελκύσετε σαλιγκάρια και γυμνοσάλιαγκες
Στη συνέχεια θα σέρνονται στην μπύρα και θα πνίγονται.
- Βυθίστε ένα κουτάκι μπύρας τόνου ή γάτας στο έδαφος κοντά στον κισσό, έτσι ώστε η κορυφή του δοχείου να είναι στο ίδιο επίπεδο με το έδαφος.
- Ελέγξτε τα κουτιά κάθε απόγευμα και πετάξτε τα νεκρά σαλιγκάρια και γυμνοσάλιαγκες. Στη συνέχεια, γεμίστε ξανά τα δοχεία και τοποθετήστε τα ξανά στο χώμα κοντά στον κισσό.
