Κάθε αστέρι είναι διαφορετικό. Άλλα είναι μεγάλα, άλλα μικρά, άλλα ζεστά, άλλα κρύα. Μπορούν να είναι μπλε ή κίτρινο ή κόκκινο. Η αστρική ταξινόμηση σας επιτρέπει να περιγράψετε ένα αστέρι με απλούς όρους.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 5: Θερμοκρασία
Βήμα 1. Προσδιορίστε το χρώμα του αστεριού
Το χρώμα χρησιμεύει ως ένας πρόχειρος οδηγός για τη θερμοκρασία. Επί του παρόντος, υπάρχουν δέκα χρώματα, το καθένα με ένα σχετικό εύρος θερμοκρασίας. Τα αστέρια της κατηγορίας O είναι μπλε/υπεριώδη. Η κατηγορία Β είναι μπλε-άσπρο, Α κατηγορίας λευκή, F κίτρινη-λευκή, G κίτρινη, Κ πορτοκαλί και Μ κόκκινη. Οι άλλες τρεις κατηγορίες είναι υπέρυθρες. Η τάξη L εμφανίζεται πολύ βαθύ κόκκινο στο οπτικό φως. Τα φάσματά τους δείχνουν μέταλλα αλκαλίων και υδρίδια μετάλλων. Η κατηγορία Τ είναι πιο ψυχρή από την κλάση L. Τα φάσματά τους δείχνουν μεθάνιο. Η κατηγορία Y είναι η πιο cool από όλες και ισχύει μόνο για καφέ νάνους. Τα φάσματά τους είναι διαφορετικά από την κλάση Τ και Λ, αλλά δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός.
Βήμα 2. Βάλτε έναν αριθμό μετά το γράμμα για να δείξετε ακριβή θερμοκρασία
Σε κάθε χρώμα, υπάρχουν δέκα ζώνες θερμοκρασίας, 0-9, με το 0 να είναι το πιο ζεστό. Έτσι, το A0 είναι θερμότερο από το A5, το οποίο είναι θερμότερο από το A9, το οποίο είναι θερμότερο από το F0 (ως παράδειγμα)
Μέθοδος 2 από 5: Μέγεθος
Βήμα 1. Προσδιορίστε το μέγεθος του αστεριού
Ένας ρωμαϊκός αριθμός, που δείχνει το μέγεθος του αστεριού, προστίθεται μετά τον προσδιορισμό της θερμοκρασίας. 0 ή Ia+ υποδηλώνει υπεργίγαντα αστέρι. Τα Ia, Iab και Ib αντιπροσωπεύουν υπεργίγαντες (φωτεινά, μεσαία, αμυδρά). II είναι φωτεινοί γίγαντες, III γίγαντες, IV υπο-γίγαντες, V κύρια αστέρια ακολουθίας (το μέρος της ζωής των αστεριών που περνά τον περισσότερο χρόνο περνώντας) και το VI είναι υπο-νάνοι. Ένα πρόθεμα του D δείχνει ένα άσπρο νάνο αστέρι. Παραδείγματα: DA7 (λευκός νάνος), F5Ia+ (κίτρινος υπεργίγαντας), G2V (κίτρινο αστέρι κύριας ακολουθίας). Ο Sunλιος είναι G2V.
Μέθοδος 3 από 5: Συντόμευση θερμοκρασίας και μεγέθους
Βήμα 1. Χρησιμοποιήστε ένα πρίσμα για να διασπάσετε το φως του αστεριού
Αυτό θα σας δώσει μια ποικιλία χρωμάτων, που ονομάζεται φάσμα, όπως αυτό που παίρνετε όταν λάμπετε έναν πυρσό μέσα από ένα πρίσμα. Το φάσμα ενός αστεριού πρέπει να έχει σκοτεινές γραμμές. Αυτές είναι γραμμές απορρόφησης.
Βήμα 2. Συγκρίνετε το φάσμα του αστεριού με μια βάση δεδομένων
Μια καλή αστρονομική βάση δεδομένων θα πρέπει να δίνει ένα τυπικό φάσμα για κάθε τύπο αστεριού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο τύπος ονομάζεται μερικές φορές φασματική κατηγορία.
Μέθοδος 4 από 5: Μεταλλικότητα
Βήμα 1. Προσδιορίστε την αναλογία των μετάλλων (άλλα στοιχεία εκτός από το υδρογόνο και το ήλιο) σε ένα αστέρι
Αστέρια με μέταλλα άνω του 1% ονομάζονται πλούσια σε μέταλλα και αποτελούν μέρος του ονόματος Πληθυσμός Ι. Τα αστέρια με περίπου 0,1% μέταλλα ονομάζονται φτωχά σε μέταλλα και αποτελούν μέρος του πληθυσμού II. Τα αστέρια του πληθυσμού ΙΙ σχηματίστηκαν νωρίτερα στο σύμπαν, όταν είχαν σχηματιστεί λιγότερα μέταλλα.
Βήμα 2. Κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά για αστέρια χωρίς μέταλλα
Αυτά τα αστέρια (Πληθυσμός ΙΙΙ) αναμένεται να έχουν γεννηθεί αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν τα μόνα στοιχεία ήταν το υδρογόνο και το ήλιο, και τα μέταλλα δεν υπήρχαν. Μέχρι στιγμής, αυτά τα αστέρια είναι μόνο θεωρητικά, αλλά οι άνθρωποι τα ψάχνουν πολύ.
Μέθοδος 5 από 5: Μεταβλητότητα
Βήμα 1. Προσδιορίστε εάν το αστέρι είναι μεταβλητό
Δεν είναι όλα τα αστέρια, αλλά μερικά είναι και μπορεί να είναι πολύ χρήσιμα.
Βήμα 2. Προσδιορίστε εάν πρόκειται για ένα δυαδικό που εκλείπει
Η έκλειψη δυαδικών, όπως το Algol στον Περσέα, είναι δύο αστέρια που περιφέρονται μεταξύ τους.
Βήμα 3. Προσδιορίστε το πλάτος και την περίοδο της διακύμανσης
Συγκρίνετε αυτά με τα χαρακτηριστικά γνωστών τύπων μεταβλητών για να προσδιορίσετε τον τύπο του μεταβλητού αστέρα. Για παράδειγμα, οι μεταβλητές Cepheid έχουν περιόδους ημερών έως μηνών και πλάτη έως 2 μεγέθη, ενώ οι μεταβλητές Delta Scuti έχουν περιόδους μικρότερες από 8 ώρες και πλάτη μικρότερα από 0,9 μεγέθη.
